sessizlik hüküm sürsün duyularımda

yazılması gereken her şey yazıldı.
söylenmesi gereken tüm sözler döküldü,
birer birer dudaklardan.
işitilmesi gereken ne kadar yalan varsa;
hepsine inanıldı.
kurudu son damlası da gözyaşlarımın.
şimdi ise sıra susmakta.
sessizlik hüküm sürsün duyularımda...


sen vazgeçemezken kurumuş kalplerde
bir damla su aramaktan;
vazgeçip defoluyorum kalbinde;
ulu çınar olmaktan.
artık gölgemde serinlemek haramdır sana.
ve acizliğin yenik düşerken sevda topraklarında,
ben kaçıyorum tozuma toprağı karıştırmadan.
öylesine sessiz uzaklaşıyorum ki senden;
boğulsunlar gözyaşlarında kıskanç karıncalar.
şimdi ise sıra saklanmakta.
gizem hüküm sürsün duyularımda...


gecelerin bahşettiği;
mercan rengi piç hayallerime,
sahip çıkmasın mehtabın kem ışıkları.
kapıyorum gözlerimi.
peki görünmez olur muyum?
görmezsem seni azalır mı yürek sızım?
hiç umrumda değil.
şimdi ise sıra mağlubiyette.
teslimiyet hüküm sürsün duyularımda...